srożyć się

srożyć się: srożyć się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, srożyć siężę się, srożyć sięży się {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o zjawiskach atmosferycznych, klęskach żywiołowych: występować z dużą siłą, z dużym natężeniem, gwałtownie, porywczo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zima sroży się. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'oburzać się, obrażać się, złościć się; przyjmować poważną, gniewną minę; stawać się okrutnym, bezwględnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Srożyć się na widok kogoś. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

srożyć się — ndk VIb, srożyć siężę się, srożyć siężysz się, sroż się, srożyć siężył się 1. «o zjawiskach atmosferycznych, klęskach żywiołowych itp.: występować z wielką siłą, gwałtownie, groźnie» Sroży się zima. Srożyła się epidemia. 2. przestarz. «złościć… … Słownik języka polskiego
czupurzyć się — ndk VIb, czupurzyć sięrzę się, czupurzyć sięrzysz się, czupurzyć sięurz się, czupurzyć sięrzył się «zachowywać się czupurnie; szukać zwady; srożyć się, stawiać się, rzucać się» Czupurzył się i kłócił. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
srożenie się — n I rzecz. od srożyć się … Słownik języka polskiego
въсрожити — (1) ?: Игорь къ Дону вои ведетъ! Уже бо бѣды его пасетъ птиць по дубію; влъци грозу въсрожатъ по яругамъ... 9. Поправки: върожать (И. Снигирев), ворожать (Ф. Е. Корш), въгражать (Вс. Ф. Миллер), въсрашають, восорошають (А. А. Потебня, А. С. Орлов … Словарь-справочник "Слово о полку Игореве"

Academic Dictionaries and Encyclopedias